Desnibola: Miraria!Miraria!

Auzokideak ados zeuden. Erabat harrigarria izan zen. Inoiz ez zen horrelakorik ikusi. Ezta imajinatu ere…Hamaika zurrumurru entzuten ziren ezkaratzetan. Batak Ama birjina aipatzen zuen. Hori Maria Luixarena izango zen, bera da eliza bere borondatez joaten den bakarra eta.

Besteek estralurtarrak aipatzen zituzten, Oierren semeak aspali erori zen Star Warsen erlijioaren menpe zegoen. Baina erlijioak, ez batak ez besteak, ez du ezer argitzen azken finean.

Han gertatu zena, objetiboki, gutxi gorabehera horrela izan zen: Ostiraleko manifa Hegazkin kaletik gora. “Lutxio askatu, lutxi askatu, lutxinek askatu” garrasiak astunak ziren, gogorrak, kalea mozteko nahikoak.

Erdiko aldean eta Pernando Alonso baino postu gehiago galtzen, makila eta guzti, Lutxiperren amama zegoen. Nahiko ahul, adina eta adina ez denaren eragina sufrituz, bere ilobaren askapena hari fin batekin eskatuz.

Leer más

Desnibola: Argitasun kontuak, itzalitako bideak. Dena 13,99 eurotik

«Argiak al gara?» Algara zegoen tabernan Maixolek galdera egin zidanean. Nork daki kolonbiar kafe berri eta txurien erruarengatik edo Kuban egiten den edateko azukrearengatik, baina lehenengo musua orduan erori zen. Ez dakit nondik, taberna barruan geuden eta. Kupidorekin topatuko ginen komunean, bata isten eta bestea buru makur genbiltzanean. Bi erantzun mota neukan burua. Bata azkarra, … Leer más

Desnibola: Zer da garrantzitsuagoa, betirako joaten ari den norbaiten azken begirada ala aurrean duen bere lagunak gordetzen duen emozioz beteriko azken irudia?

[atala erabat guztiz ulertzeko, edo egileak egin duen erara ulertzeko, abesti hau jartzea gomendatzen da irakurtzen duzun bitartean. Eskuratu ezazu abestia, 30 segundu kontatu, eta lasai hasi irakurtzen …] Uda goizeko eguzkia. Iraganean, laino gabeko egunetan, zelaietako adiskide beroa. Etzanda, begiak irekita, sikodeliako koloreak gure zeruan ikusten genituen begiak itxi ondoren. Udazko urrea, urezko morea, … Leer más

Desnibola. Sarrera

Argiak itzaltzeko agindua gero eta goizago iristen da. Megafonoz jositako autoa kalean gora doa, behin eta berriz abesti berberarekin. Orain dela 3 egun, nork daki ironiaren indarrarengatik edo, tramankulu zaharrak aspaldiko hitzak berreskuratu zituen momentu batez: “recoja su ticket por favor, hartu zure tiketa”. Kaiola izeneko auzoko gazteak, nire bizilagunak, korrika atera ziren, zoritxarrez, bere … Leer más

«Des-nibola», lehen blogela

Ese es el nombre de una parte del loveof74 que comenzará a verse a partir del 2008 en este blog.

Jugando con el «novela-nivola» y añadiéndole un «des» que en este caso quiere significar amateur, inicial, descompasado, de libre estructura, «porque yo lo valgo», hemos creado nuestro sinónimo en euskera de «desnibela» (desnivel), nombre que seguro muestra los picos de acierto y error, gusto y atención que tendrán los textos de nuestra primera obra escrita en euskera.

Pero hemos querido crear un término, «blogela», para explicar nuestra idea creativa: Son habituales y nada novedosas las novelas que se entregan por capítulos en un blog, buscando aprovechar la modernidad para vender la mísma historia de otra manera.

Algunas de esas novelas interneteras tienen activada la opción de los comentarios, por aquello de recibir las loas y opiniones de los usuarios de internet.Y seguro que en EEUU ya lo han hecho, pero nosotros nacemos con vocación mutimedia

En nuestra blogela (blog+novela, aunque también recoge el «logela» personal y físico en el que se crean los capítulos y que protagonizará, ya lo verán, gran parte de los textos) habrá noticias de actualidad, música propia y ajena, nueva y vieja, fotos, links. Nosotros no adaptaremos la obra a Internet ni colgaremos nuestros super tochos en un solo post. Nosotros crearemos EN internet.

«Des-nibola» serán 53 capítulos, a uno por semana, como se hacía al principio del siglo XX, cuando los inicios del desarrollo de la prensa. La cita será todos los viernes en este blog, en en el apartado «Desnibola» de la categoría «Nada, Cosas mías«.

Leer más