Maitasun hitzaren erabilera ez da arraroa musikarien munduan. 60eko hamarkadan Arthur Lee abeslariak “Love” hitza aukeratu zuen bere pop-folk taldea izentzeko, egitura irekiekin sikodelia arloa jorratzen zuen boskotea. Estatu aldean sentimendua pisu altuagora iritsi zen. “713avo Aamor” taldeak rock arloa irekitasunez eta berritzaile gogoekin jorratu zuen.
Euskadin ezaugarri horiekin (egitura irekiak, musika arloa amorioz eta trabarik gabe hartzea, esperimentazio gogoak lantzea) agertu dira ere musikal taldeak. Javier Manterolaren, “Amodio” taldearen partaidea, hitzetan “Amodioa nire bizitzaren motorea da. Allan Ginsberg esan zuen bere poema batean, “Munduaren funtsa amodioa da”. Manterola eta Aurelien Rotureau egileak lehen diskoa plazaratu zuten elkarrekin (“Vol.1”, Metak) ihaz. Egun hauetan Zura taldearekin jotzen ari dira. Bihar, adibidez, Getariako Ketarri aretoan egongo dira.
Dagoeneko askok konturatu zarete Javier Manterola bere jaioterria den Irun herriko beste taldean jo zuela orain dela gutxi arte: Lisabö-n hain zuzen ere. Haien abesti berriak ez dute Manterola izango bere sorketan. “Taldea utzi dut, baina oso zaila izan da. Talde horrekin hazi naiz, beraiekin ikasi nuen kitarra jotzen. Eta nire lagun onenak dira. Baina, izena edo ospe murriztua lortu eta gero, ilusioa galdu nuen”.