No les miento si les digo que sus canciones pasean por mi cabeza, sin gran definición, desde hace varios meses. Ayer, paseando al perro, me vi cantando una imaginaria (de las de la mili, no, un tema inventándose en ese momento) con la voz de este personaje.
Tiene algo tan repulsivo como atractivo en ese tono dejado, malsonante, desganado y atonal que me atrapa sin remisión. Aunque haya tardado bastante tiempo desde las primeras críticas amigas de los amigos, creo que he conseguido el valor suficiente para afirmar que he caído para siempre en sus redes
prueba correo respuesta comentarios futuros
Ya era hora. El tío se mete y se mete hasta que, de repente, no sabes por qué, te ves tarareando lo suyo.
Hasta aun comentario como ese de «prueba correo respuesta comentarios futuros» suena hoy a Joe Crepúsculo.
Ni yo lo hubiera explicado mejor, don Rob
Esto sí … suena brillante !!!!!
El directo en el Nasti fué muy bizarro.
No encuentro otro adjetivo para lo que hace
Jode que si atrapa… es jodidamente adictivo este disco…
Ni berandu iritsi naiz Crepusculoren lanera, eta oraindik ere ez dakit zergatik gustatzen zaidan. Baina jode! zelako engantxea!
Definizio zuzena, xaus